YILLARIM GEÇTİ GÖZÜMDEN

sokak yalnız ben sessiz
ama yalnızlıkta bir ses derki yalnız ikimiz
doğrular söylenir gerçekler acı
geçti yıllar boyunca, kalan ikimiz



göz şahit ama şahitken sanki pişman
uğurlamak istemez gideni
hep bir umut bekler
kızarım gözlerime. kimi bekler, neden bekler?

yıllar, geçti artık yapacak ne var.
şahitliğe mahkum gözler, çaresiz ama mecbur.
yıllar, benim mi o yıllar ? evet benim
geçen, giden, acı, tatlı yıllar

yıllarım geçmiş gözümden sessizce
gözler şahit ki ne şahit isteksiz
hep umut dolu bakış hep eskiyi arayış.
göreni ağlatan o masum kederli bakış.

geçen gideni nasıl anlatayım bilemedim.
sevgi nefret aşk yada arzu
tüm kelimelerle yazılmış anlamsız romanın içinde
tek kahraman ben istemsiz
yıllar geçti gözümden bensiz bedelsiz.